Costa Brava

Costa Brava to przepiękne wybrzeże Hiszpanii, nazwane Dzikim Wybrzeżem ze względu na malownicze i ostre skały nad brzegiem Morza Śródziemnego. Wśród skał są często małe i przepiękne zatoczki z piaszczystymi plażami. Costa Brava jest najbardziej popularnym regionem turystycznym, mimo, że całe wybrzeże Hiszpanii jest bogate w piaszczyste plaże i dobrą bazę turystyczną. 

Wybrzeże Hiszpanii tworzą oprócz Costa Bravy: Costa Dorada, Costa del Almeria, Costa del Sol oraz Costa del Luz przy granic z Portugalią.

Costa Brava

Osoby lecące na wczasy często lądują na lotnisku Girona - Barcelona, a stąd jest tylko ok 40 min na wybrzeże. Z wybrzeża natomiast wszyscy chętnie wybierają się do Barcelony - to ok 50 km, w zależności z której miejscowości będziemy wyjeżdżać. Komunikacja jest tu bardzo dobrze rozwinięta, bowiem szybka kolejka za niewielkie pieniądze możemy dostać się do stolicy Katalonii. Większość miast łączy autostrada. Terytorium Costa Brava rozciąga się od Blanes aż do Port Bou położonego niedaleko granicy francuskiej.

Lloret de Mar

Do najpopularniejszych miejscowości na wybrzeżu zaliczamy:

- Tossa de Mar

- Lloret de Mar

- Malgrat de Mar

- Santa Susana

- Pineda de Mar

- Blanes

whisky z colą musi być

Z wyżej wymienionych miejscowości najbardziej znaną i rozrywkową jest Lloret de Mar , hotele są tu "ciasno" położone, niektóre mają bardzo małe baseny, plaża również jest często zatłoczona a imprezy trwają do białego rana.  Gdyby ktoś chciał jechać odpocząć - to stanowczo odradzam tą miejscowość.

plaża w Santa Susana i statek dla turystów

Dzikie Wybrzeże

Ja byłam w Santa Susana i bardzo sobie chwalę, wszędzie blisko, promenada ze sklepikami i restauracjami ciągnęła się wzdłuż miasteczka, przy drodze były przystanki kolejki miejskiej, która nie hałasowała tak bardzo jak nasze polskie pociągi. Plaża była szeroka, fale jednak dość mocne, że z łatwością wyrzucały mnie na brzeg, jeżeli nie płynęłam dalej od brzegu. Z plaży wypływa codziennie kilka razy statek wycieczkowy do miejscowości wzdłuż wybrzeża Costa Brava. Hotele są tutaj wysokie, typowo miejskie, wieczorami rozbrzmiewa przed nimi muzyka i życie toczy się do późnych godzin nocnych. Dużo osób oprócz kolorowych drinków pije Sangrie, czyli regionalne wino hiszpańskie z owocami. Ja preferowałam akurat dobre drinki : typu whisky z colą (chyba po wizycie w Szkocji tak mi zostało). W mieście znajduje się dużo sklepików z pamiątkami, do najpopularniejszy należą gadżety z Messim (ręczniki, kubki, koszulki, długopisy), byczki z flagą hiszpańską, wina w kartonikach bądź ozdobnych butelkach, kolorowe bransoletki, torebki, sukienki w stylu flamenco itp...

pamiątki

W pierwszej linii brzegowej znajdują się hotele, a dalej na wzgórzu spokojnie toczy się życie mieszkańców, pięknie wygląda to nocą, gdy z daleka migają światełka domów położonych w oddali.

na wzgórzu domy mieszkańców Santa Susana

Wracając jeszcze do najpopularniejszych miejscowości, to najbardziej malownicza jest Tossa de Mar ze średniowieczną zabudową - o tym już w następnej notce. Malgrat de Mar  jest bardzo podobne jak Santa Susana, praktycznie te miejscowości brzydko mówiąc "zazębiają się". Pineda de Mar polecałabym rodzinom z dziećmi, spokojny kurort z ładną plażą i małym miasteczkiem. Banes jest już większy miastem, ale co to za sens jechać na wakacje z miasta do miasta?

Tossa de Mar

Podsumowując - w Hiszpanii jest fajnie ze względu na uśmiechnięte buzie Hiszpanów, dobre jedzonko, wino. Jest co zwiedzać: miasta, zamki, ogrody botaniczne, klasztory... oraz jest gdzie się bawić wieczorem lub w dzień w aquaparku np. PORT AVENTURA. http://www.portaventura.es/

INFORMACJE PRAKTYCZNE

lot do Barcelony trwa 3- 3.5h

czas jak Polsce

podróżujemy na dowód

ORIENTACYJNE CENY:

obiad  - 10 euro

woda - od 1.5 euro

piwo   - 1,5 euro

drink - od 8 euro

znaczek pocztowy - 2 euro

karta pocztowa -0,80 - 3 euro

POLECANE PRZEZE MNIE WYCIECZKI:

1) Tossa de Mar

2) Barcelona

3) Girona

4)Muzeum Salvadora Dali w Figueres - http://pasimitam.pl/muzeum-salvadora-dali-w-figueres/

5) Montserrat -

http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100624/TURYSTYKA04/734152171

Wyspy Kanaryjskie

Wyspy Kanaryjskie, położone na Oceanie Atlantyckim, tworzą archipelag trzynastu wysp, z których siedem największych jest zamieszkałych.  Wyspy te należą do Hiszpanii i tworzą dwie prowincje: Santa Cruz de Tenerife i Las Palmas de Gran Canaria.Zajmują one powierzchnię 7447 km². Archipelag, usytuowany w pobliżu zwrotnika Raka, między 28 a 29 równoleżnikiem, ciągnie się pasem szerokim na 200 km i długim na 500 km. Odległość między najbardziej oddalonymi od siebie wyspami: Lanzarote na wschodzie i El Hierro na zachodzie, wynosi 700 km.



Fuerteventura

Wyspy Kanaryjskie, kojarzone z masową turystyką, są na tyle różnorodne, by zaspokoić wszelkie upodobania i zainteresowania. Fuerteventurę można polecić miłośnikom pięknych, bezludnych plaż. Lanzarote oferuje księżycowy, znaczony kraterami krajobraz i niezwykłe realizacje architektoniczne najsławniejszego artysty kanaryjskiego Césare Manrique. Dzika, porosła bujną roślinnością La Gomera i wiecznie zielona La Palma to raj dla miłośników pieszych wędrówek. El Hierro przyciąga miłośników przyrody, regionalnej kuchni i rękodzieła."

ciemne plaży Teneryfy

 

Z całego archipelagu Wysp Kanaryjskich największa jest Teneryfa, która zajmuje powierzchnię 2354 km². Wyspę położoną między La Gomerą a Gran Canarią dzieli od Afryki 300 km. Liczy ona około 650 000 mieszkańców. Najgęściej zaludnione są północne rejony Teneryfy, zwłaszcza okolice Santa Cruz – stolicy wyspy i prowincji – oraz pobliskiego miasta uniwersyteckiego La Laguna.W języku Guanczów nazwa wyspy Tinerife oznacza “białą górę”. Odnosiła się ona do widocznego zewsząd Pico del Teide – najwyższego szczytu Hiszpanii, a także najwyższej wolno stojącej góry na świecie - 3718 m n.p.m. Jest to zarazem jedyne miejsce archipelagu, gdzie często zalega śnieg. Ten potężny wulkan dzieli wyspę na dwie strefy klimatyczne

Gran Canaria

Gran Canaria  - trzecia pod względem wielkości wyspa archipelagu, położona w samym jego sercu, przypomina okrągły stożek wystający z oceanu. Zajmuje 1533 km² powierzchni, a jej obwód wynosi 236 km. Należy do najgęściej zaludnionych, liczy bowiem 710 000 mieszkańców, co stanowi ponad połowę ludności Wysp Kanaryjskich. Od wybrzeży Afryki dzieli ją zaledwie 210 km.

 

Środek wyspy zajmuje skalisty szczyt wulkanu Pico de las Nieves. Jego opadające ku oceanowi stoki poprzecinane są głębokimi wąwozami.

 

Podobnie jak Teneryfa, wyspa przedzielona jest centralnym masywem górskim na dwie strefy klimatyczne.

Część północna jest bardziej wilgotna i żyzna, nad morzem kilometrami ciągną się plantacje bananów. Na południu natomiast jest sucho i gorąco.

 

Lanzarote

 

Lanzarote - wyspa ta nazywana jest Isla del Fuego, czyli Wyspą Ognia. Większą część jej powierzchni, wynoszącej 795 km², pokrywa zastygła lawa, nad którą góruje blisko 300 wulkanicznych stożków. Odległość od leżącego na północy Punta Fariones do Punta de Papagayo na południu wynosi 62 km. W najszerszym miejscu ze wschodu na zachód Lanzarote ma zaledwie 21 km.

 

Niezwykły krajobraz harmonizuje tu ze sztuką. Mieszkańcy przestrzegają tradycyjnego stylu budownictwa. Poza Arrecife prawie całkowicie brak jest wysokiej zabudowy. Ogromny wpływ na to wywarły artystyczne koncepcje zagospodarowania wyspy Césara Manrique. Doceniając starania mieszkańców Lnazarote o zachowanie naturalnego krajobrazu UNESCO w 1993 roku uznało wyspę za Rezerwat Biosfery.

 

Dzisiaj na Lanzarote mieszka sto tysięcy osób, z czego blisko połowa to ludność Arrecife.

Z braku bogactw naturalnych głównym zajęciem ludności było rolnictwo i rybołówstwo. Rozwinięte są plantacje opuncji i winorośli. Uprawia się też cytrusy, pomidory i bataty. W ostatnich latach doskonale prosperujący sektor turystyczny wytwarza już 80% dochodu wyspy. Rozwój rolnictwa i turystyki ogranicza jednak brak wody. Do niedawna brakującą wodę pitną sprowadzono z Gran Canarii i Teneryfy. W 1964 roku powstała pierwsza stacja destylacji wody morskiej i dzisiaj niemal każde większe osiedle ma taką własną stację.

 

Choć Lanzarote jest niemal pozbawiona roślinności, wielu turystów uważa wyspę za najbardziej malowniczą z całego archipelagu. Zachwycają ich formy i barwy jej wulkanicznego krajobrazu. Nieodłącznym elementem pejzażu są wielbłądy, wykorzystywane w rolnictwie i turystyce. Gości fascynują także piękne, piaszczyste plaże. Północne wybrzeża Lanzarote to prawdziwy raj dla miłośników surfingu, a fale przy La Santa ustępują jedynie Hawajom. Wielką atrakcją wyspy są zintegrowane z naturą, fascynujące eksperymenty architektoniczne Césara Manrique.

 

Z około 250 km linii brzegowej wyspy na piaszczyste plaże przypada zaledwie 30 km. W odróżnieniu od długich plaż Fuertevantury, są to przeważnie niewielkie plaże pokryte  złocistym bądź białym piaskiem. Jednak ponad 30 procent z nich to plaże sztuczne. Szczególnie piękne plaże, takie jak Famara, znajdują się na północ od Arrecife.

Zakupy na Wyspach Kanaryjskich:

Podobnie jak inne regiony Hiszpanii, Wyspy Kanaryjskie szczycą się swoimi specjałami kulinarnymi. Wielu turystów kupuje lokalne rarytasy: kozi ser, rum, wina, miód palmowy i gotowe sosy mojos. Poza kulinariami popularnym prezentem z wysp stały się ostatnio rośliny doniczkowe. Są to bananowce, różne odmiany palmy i smocze drzewa. Pozostałe pamiątki to wyroby rzemiosła, hafty i koronki, noże kanaryjskie, ceramika. Sporą popularnością cieszą się też kanaryjskie cygara. Część odwiedzających korzysta również z różnicy cenowej, jaka pozostała po czasach, kiedy wyspy były strefą wolnocłową. Produkty takie jak alkohol, papierosy, perfumy, okulary przeciwsłoneczne i podstawowy sprzęt elektroniczny są tańsze niż na kontynencie.

Szczegółowe informacje na temat poszczególnych wysp znajdziecie na stronie:

http://www.traveligo.pl/x.php/1,442/Gran-Canaria.html

 

TEKST POCHODZI ZE STRONY INTERNETOWEJ:

http://www.traveligo.pl/x.php/1,441/Wyspy-Kanaryjskie.html

BALEARY

Pisząc o Hiszpanii nie można zapomnieć o Wyspach Kanaryjskich i Balearach. Są to najpopularniejsze wyspy, pomijając wyspy greckie, gdzie większość osób spędza wakacje. Niestety na żadnej z tych wysp nie byłam, ale jak tam dotrę, to wtedy umieszczę do tej notki moją relację i zdjęcia.

BALEARY

"Baleary są najdalej na zachód położonym archipelagiem na Morzu Śródziemnym. Ta autonomiczna prowincja Hiszpanii oddalona jest od Półwyspu Iberyjskiego o 82 km, czyli trzy godziny rejsu promem. Powierzchnia wszystkich wysp wynosi nieco ponad 5000 km². Największą z wysp jest Majorka, zajmująca obszar liczący 3684 km². Najmniejszą z czterech głównych jest Formentera.

 

Gorący, śródziemnomorski klimat łagodzony jest orzeźwiającą, morską bryzą. Na piaszczystych plażach wygrzewają się turyści z północnej Europy, którzy znajdują tu idealne warunki do wakacyjnego wypoczynku.

 

IBIZA

Baleary są idealnym miejscem wypoczynku zarówno dla spragnionych słońca wczasowiczów, jak i rozrywkowej młodzieży, której nadmorskie kurorty Ibizy i Majorki oferują szalone rozrywki. Wyspy są także ulubionym miejscem wypoczynku gwiazd filmowych, które mają tu swoje rezydencje, ukryte pośród porośniętych piniami wzgórz. Także wśród polityków i koronowanych głów wyspy cieszą się dużą popularnością, co bez wątpienia, podnosi ich rangę.

 

Majorka - stolica wyspy La Palma

serpentyny dróg na Majorce

Najwcześniej turyści odkryli Majorkę, gdzie już w latach trzydziestych XIX w. wypoczywali Fryderyk Chopin i George Sand. Chopin stworzył tutaj swoje "Deszczowe preludium Des-dur". Przez dziesięciolecia w malowniczej wiosce Deià żył i tworzył angielski pisarz Robert Graves. Najbardziej znanym artystą związanym z Majorką był Joan Miró, którego twórczość można podziwiać w budynku fundacji jego imienia na przedmieściach Palmy.

Minorka

Znacznie spokojniejsza jest Minorka. Pełno tu kamiennych megalitów, sporo złotych plaż, a przede wszystkim znacznie mniej turystów niż na Majorce. Smakosze delektować się mogą sławnymi minorkańskimi serami oraz produktami miejscowych destylarni – pozostałym po Anglikach ginem i aromatycznymi likierami.

Ibiza z dziesiątkami skalistych zatok z pięknymi plażami jest najbardziej rozbawioną i zwariowaną wyspą. To najmodniejsza obecnie ze wszystkich wysp archipelagu Balearów. Eivissa i Sant Antoni de Portmany słyną z szalonego nocnego życia.

 

prawdziwe szaleństwo imprezowe w klubach na Ibizie

Najmniejsza wyspa, spokojna i nieco senna Formentera, też powoli zdobywa swoich stałych wielbicieli."

Formentera

TEKST POCHODZI ZE STRONY: http://www.traveligo.pl/hiszpania/Baleary
ZDJĘCIA: https://www.google.pl/imghp?hl=pl&tab=wi

 

Hiszpania

flaga Hiszpanii

Dziś krótko o Hiszpanii :) Takie formalne informacje zanim zacznę pisać notki na temat miejsc, które zobaczyłam w Hiszpanii :) Oprócz tego, że jestem miłośnikiem klubu FC Barcelona, mam bibliografię Messiego i uwielbiam filmy Almodovara - to nie wiele wiedziałam na temat tego kraju, jego historii, dopiero lecąc na wybrzeże Costa Brava i zwiedzając Barcelonę dowiedziałam się więcej od lokalnego przewodnika. W niedługim czasie zwiedzę wybrzeże Costa del Luz graniczące z Portugalią.

Stolicą Hiszpanii jest Madryt, choć drugim najpopularniejszym miastem w Hiszpanii jest oczywiście Barcelona. Miedzy dwoma miastami występuję oczywiście rywalizacja. W krajobrazie Hiszpanii dominują płaskowyże i łańcuchy górskie, takie jak Pireneje i Sierra Nevada. Z tych gór wypływa klika dużych rzek, takich jak Ebro, Duero, Tag i Gwadalkiwir. Należące do Hiszpanii Baleary leżą na Morzu Śródziemnym, a stanowiące region autonomiczny Wyspy Kanaryjskie − u wybrzeży Afryki. Baleary i Wyspy Kanaryjskie stały się obecnie bardziej dostępne dla turystów z Polski, ceny wczasów są o wiele niższe niż w latach dziewięćdziesiątych.

Madryt - stolica Hiszpanii

Hiszpania jest zarówno w Unii Europejskiej (1986 rok) jak i Schengen (1991 rok).

Hiszpania jest monarchią konstytucyjną: monarchia jest dziedziczna, a parlament, Cortes − dwuizbowy. Konstytucja z 1978 r. chroni różnorodność językową i kulturową w zjednoczonej Hiszpanii. Kraj jest podzielony na 17 regionów autonomicznych, które posiadają swoje własne władze pochodzące z wyborów bezpośrednich. W Katalonii, Kraju Basków i Galicii języki regionalne mają status języków urzędowych na równi z hiszpańskim (kastylijskim), który jest językiem urzędowym w całym kraju.

Flamenco

"Hiszpanie umieją się bawić. Do późnych godzin wieczornych ulicami spacerują amatorzy dobrych trunków, jedzenia i muzyki. Będąc turystą nie musisz się martwić, gdzie pójść na kolację, bo ilość restauracji, barów, kawiarenek jest ogromna. Zaprowadzą nas do nich piękne zapachy i dźwięki flamenco czy pasodoble. Mieszkańcy nadzwyczajnego kraju, jakim jest Hiszpania mają mało cech wspólnych oprócz wrodzonej towarzyskości i wiecznej ochoty do uprzyjemniania sobie czasu i życia. Zazwyczaj poświęcają tyle samo energii na zabawę, ile na prace. Słynne słowo maniana oznaczające odkładanie wszystkiego do jutra wcale nie jest prawdą, ale Hiszpanie tu nie bardzo liczą się z czasem i raczej podporządkują obowiązki kontaktom towarzyskim, niż odwrotnie. Dla Hiszpanów najważniejsza jest rodzina. Są też głęboko związani ze swoim pueblo - miasteczkiem lub wioską rodzinną. Językiem urzędowym jest kastylijski, zwany potocznie hiszpańskim, ale około 20% mówi językiem katalońskim, 6% galicyjskim, a 1,5% baskijskim. Religia panującą w Hiszpanii jest katolicyzm (95%)."



Sangria - hiszpańskie wino z owocami

"Kuchnia hiszpańska jest bardzo specyficzna, bo opiera się na dawnych przepisach. Z oryginalnych potraw znany jest szczególnie Kraj Basków, ale też Andaluzja, gdzie mocno wyczuwalne są wpływy arabskie. W kuchni hiszpańskiej popularne są małe przekąski - tapas, nazywane czasami pinchos, które obecne są w jadłospisach od XIX wieku. Początkowo były dodatkiem do sherry. Serwowane są w restauracjach jako dodatki do napojów. Do dzisiaj żywa jest tradycja spożywania tapas w małych knajpkach, zwykle na stojąco przy barze. Z hiszpańskimi przyjaciółmi – przewodnikami można wybrać się na rajd po lokalach. Wchodzimy, a w każdym z nich na kontuarze, tysiące tapas w kilkunastu wersjach. Z warzywami, mięsami na zimno, wędlinami, sosami, owocami morza, rybami, a do tego najróżniejsze alkohole. Trudno znaleźć bardziej urozmaicone dania, zwłaszcza że każdy właściciel knajpki ma swoją specjalność."

Real Madryt

Fc Barcelona

Banki: W Hiszpanii od 01.01..2002 jednostką monetarną jest EURO, które dzieli się na 100 eurocentów. Banknoty występują w nominałach 500, 200, 100, 50, 20, 10, 5, a monety: 2,1 euro i 50, 20, 10, 5, 2 i 1 cent. Banki otwarte są z reguły od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00-14.00 (po południu nieczynne!). W większości banków są bankomaty EC. Napiwki: Obsłudze pozostawia się zwykle napiwek w wysokości 5-10% ceny końcowej. Sklepy: Czynne są zwykle pn.-sob. W godz. 9.00-13.00 i 16.00-20.00. W sezonie część sklepów czynna jest do 22.00, a także w niedzielę z przerwą na sjestę pomiędzy 13.00 a 16.30! Apteki: Noszą tutaj nazwę „farmacia” i można je łatwo rozpoznać po czerwonym lub zielonym krzyżu maltańskim. Po zamknięciu, na drzwiach apteki można znaleźć wywieszkę z informacją o najbliższej dyżurującej aptece. Telefony: Do Hiszpanii: 0034 + nr miasta + nr abonenta, z Hiszpanii do Warszawy: 0048 22 + numer abonenta. Rozmowy z hotelu są droższe niż z automatów. Z automatów można dzwonić na monety lub karty magnetyczne. Najtańszą formą rozmowy jest połączenie POLAND DIRECT realizowane w całości na koszt abonenta: 900 990 481. Karta telefoniczna kosztuje 6-12 EUR. Elektryczność: Przeważnie napięcie 220V. Gniazdka takie same jak w Polsce. Czas obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Hiszpanie kochają piłkę nożną, mają świetnych piłkarzy, działaczy sportowych dbający o zawodników i infrastrukturę oraz  "dwie najlepsze drużyny świata" : Real Madryt i Fc Barcelonę.

CIEKAWOSTKI NA TEMAT HISZPANII

Hiszpania uchodzi w Unii Europejskiej za najbardziej suche i gorące państwo. Latem zajęcia w szkole, z powodu wysokich temperatur powietrza, kończą się już przed godziną 13:00, jednak uczniowie muszą wrócić do szkoły po południu, gdy robi się chłodniej.

Prawdziwe nazwisko słynnego malarza Pabla Picasso brzmiało: Pablo Diego Jose Francisco de Paula Juan Nepomuceno Maria de los Remedios Cipriano de la Santisma Trnidad Ruiz Picasso.

Niezwykle osobliwym świętem w Hiszpanii jest La Tomatina, podczas którego uczestnicy obrzucają się nawzajem tonami pomidorów. Bitwa na pomidory odbywa się w ostatnią środę sierpnia, stanowiąc główny punkt trwającej cały tydzień fiesty, która co roku przyciąga tysiące turystów z całego świata.

Kościół Santa Isabel de Hungria w Maladze jest najmniejszą budowlą sakralną na świecie. Cztery, leżące osoby zajęłyby całą jego powierzchnię.

Najwyższy budynek w Madrycie, Torre Picasso, który ma 257 m (43 piętra) został zaprojektowany przez Japończyka Minoru Yamasaki, był on także autorem nieistniejącego już World Trade Center w Nowym Jorku.

Za najpopularniejszy sport w Hiszpanii uznaje się piłkę nożną i… walkę byków (corrida).

Najbardziej charakterystycznymi drzewami rosnącymi w Hiszpanii są: migdałowce; drzewa pomarańczowe; drzewa oliwne; figowce; chleb świętojański czy dąb korkowy, z którego wytwarza się korki do butelek.

Pomysłodawcą flagi Unii Europejskiej, obok francuskiego plastyka Arsena Heitza, jest hiszpański dyplomata Salvadore de Madariaga y Rojo.

Wybrzeże Costa Brava w Hiszpanii

Żródło
http://europa.eu/about-eu/countries/member-countries/spain/index_pl.htm
http://hiszpania.lovetotravel.pl/
http://hiszpania.lovetotravel.pl/ciekawostki_o_hiszpanii

Zdjęcia:
https://www.google.pl/

Murano i Burano

Murano

Dwie wyspy, brzmiące nazwami bardzo podobnie, jednak różniące się dwoma względami: po pierwsze na Murano wytwarza się rozmaite wyroby ze szkła, natomiast na Burano wyroby z koronki. Architektura Murano jest zimna i poważna, co oznacza w moim wolnym tłumaczeniu szare domy, natomiast wyspa Burano jest jak  miasto smerfów. Z Wenecji na wyspy można dopłynąć wodnym pks-em w niecałe 30 - 45 min. 

Mnie bardziej podobała się wyspa Burano, tutaj każdy dom jest kolorowy, legenda głosi, że żony rybaków pomalowały domy na różne kolory, by mężowie po udanych połowach ryb i  w stanie upojenia alkoholowego mogli trafić spokojnie do domów! Na wyspie jest dużo kanałów wodnych , którymi mieszkańcy udają się również do swoich domów. Przy budynkach widać typową włoską mentalność, tzn. wywieszone nonszalancko pranie, wystawione na progu przyrządy do sprzątania oraz na niektórych domkach figurki świętych.

Burano

Burano słynie z ciszy, nawet gdy spotykamy tam turystów, to i tak każdy gdzieś leniwie sobie spaceruje lub ogląda kramiki z pamiątkami.

przy fontannie

Wracając do koronek - od XVII wieku aż do 1872 roku przemysł koronkowy na wyspie praktycznie nie istniał. W 1872 na wyspie otworzono szkołę koronkarstwa. Po jej otwarciu nastąpił kolejny boom na koronki pochodzące z Burano, lecz rosnące ceny tego materiału w XX wieku spowodowały zamknięcie szkoły i ponowne zaprzestanie produkcji koronek na wyspie. Jednak koronki nadal są sprzedawane i wytwarzane dla turystów. Jeżeli nie chcecie kupować, to przynajmniej zobaczcie dokładnie jak pięknie można z koronek zrobić obraz! Jak dla mnie to mistrzostwo świata w rękodzielnictwie :)

pranie mieszkańców

Polecam tę wyspę tak, jak Wenecję czy Rzym, bowiem jest inna i niepowtarzalna pod względem kolorowych domków i nie tylko - ale o tym przekonajcie się sami:))

figurki świętych

tekst i zdjęcia
Paulina Just

prawdziwe dzieła... z koronek

WERONA

Arena - amfiteatr rzymski

Werona  - miasto zakochanych, miasto
z tradycją, miasto bogatych sklepów
i fantastycznego starego amfiteatru, w którym odbywają się nadal przedstawienia i opery, na które przychodzą piękni i eleganccy ludzie. Wszystko odbywa się pod gołym niebem, bilety trzeba rezerwować bardzo wcześnie,
w przypadku niepogody przedstawienia są odwoływane. Obok amfiteatru jest park
i promenada z restauracyjkami, wcześniej w elegancka ulica z drogimi sklepami, na której trzeba się pokazać.

Ja miasto zwiedzałam w czasie deszczu, gdzie było na ulicach szaro, ciemno i mimo wszystko wszędzie kręcili się turyści. Miasto mimo swojej starej zabudowy, słynnego balkonu Julii, który w rzeczywistości w średniowieczu w ogóle się tam nie znajdował - nie zrobiło na mnie dużego wrażenia.

centrum miasta

Julia pod swoim balkonem

Dom Julii ul. Cappello 23 - lepiej wyglądał w filmie  "Listy do Julii", w rzeczywistości wchodzi się do bramy gdzie jest malutki dziedziniec otoczony domami, na dole znajdują się sklepiki z pamiątkami, brama, gdzie można zawiesić kłódkę z inicjałami swojej miłości, jest oczywiście posąg Julii i jej wytarte piersi, które turyści pocierają na szczęście, fajnie to wygląda w przypadku mężczyzn, ale czemu kobiety też dotykają piersi, a nie np. dłoni?  Tego nie wiem :D W przejściu po prawej stronie można również długopisem napisać na murze wyznanie miłosne lub przykleić na pamiątkę "gumę do żucia". Dziwny zwyczaj, ale też akurat przykleiłam... chyba z nudów  i z wiary, że faktycznie miejsce ma moc...



Samo miasto leży nad rzeką Adygą, u podnóża Alp Weneckich. Rzeka leniwie przepływa przez miasto, na mostach łączących obie części miasta można spotkać również przyczepione kłódki z wyznaniem miłosnym. Werona jest znaczącym ośrodkiem handlu i jednym z najbogatszych miast północnych Włoch. 



 

miłosne wyznania na ścianie w pobliżu balkonu Julii

Podsumowując zabytki Werony, w mieście zachowało się wiele zabytków starożytnych. "Do najcenniejszych z nich należy: rzymska arena na 22 tysiące widzów, łuk triumfalny oraz Porta dei Leoni (Brama Lwów). Katedra w Weronie zbudowana została w XII w. i przebudowana w XV-XVI w. Kościół S. Tosca e Teuteria z V w. (przebudowany w VIII i XII w.) należy do najstarszych zabytków wczesnego średniowiecza. Kościół San Zeno Maggiore z XII w. jest przykładem architektury romańskiej. W jego wnętrzu podziwiać można ołtarz Andrei Mantegni i obraz Tycjana. Cennym zabytkiem Werony jest XIV-wieczny most Scaligerów na Adydze. Miasto słynie z renesansowych palazzi i pięknych balkonów. Na jednym z nich rozgrywa się akcja szekspirowskiej tragedii "Romeo i Julia", zaś domy zamieszkiwane niegdyś przez oboje nieszczęśliwych kochanków i rzekomy nagrobek Julii są celem pielgrzymek turystów z całego świata."

kłódki zakochanych

Miło się zwiedza Weronę, bo nie trzeba płacić za wstępy w większości zabytków :D

Polecam krótki spacerek i ruszajcie w dalszą drogę :P

ulica z luksusowymi sklepami

tekst i zdjęcia
Paulina Just

Arche Scaligere

"Powyżej na zdjęciu Grobowce rodu Scaligerów. Najstarszym jest grobowiec Cangrande I della Scala (1291-1329), władcy Werony w l. 1308-1329, Vincenzy od 1312 r. i Padwy od 1328 r. Opiekun Dantego, któremu poeta zadedykował trzecią część Boskiej Komedii. Pojawia się również w Dekameronie Giovanniego Boccaccia. Jest tytułowym bohaterem powieści Davida Blixta, p.t. Władca Werony. Obok znajduje się grobowiec Mastino II della Scala (1308 - 1351), panował w Weronie, podbił Brescię (1332), Parmę (1335) w Lombardii i Luccę (1335) w Toskanii. "

Podobna replika grobowca znajduje się w Genewie.

Pomocne źródła:
http://werona.lovetotravel.pl/
http://wikimapia.org/1173835/pl/Arche-Scaligere

Capri

port na Capri

Przysłowiową wisienką na torcie i powiewem luksusu była dla mnie wyspa Capri. Piękna  i malutka położona na błękitnych wodach Morza Tyreńskiego z kolorową roślinnością i białymi domkami, małym portem jak z obrazka! Niesamowity widok i klimat.

Na wyspę płynęłam z Sorrento - dużym promem , który przewozi nawet auta, jednak na wyspę można dostać się z również z Neapolu i z malowniczego Positano. Wyspa jest niewielka, mierzy 17 km w obwodzie, spokojnie zatem można objechać ją dookoła skuterem bądź białą luksusową taksówką.

taksówka wożąca turystów

w porcie

W porcie zakotwiczone są duże statki przywożące ludzi  oraz różne towary z lądu,  małe łódki, żaglówki i większe łodzie wypływające z turystami do Błękitnej Groty (Grotta Azzurra). Caprii słynie bowiem z naturalnych grot, wapienny skał okalających wyspę. Wyspa jest dość górzysta, największe wzniesienie to wzniesienie to Monte Solaro - 596 n.p.m. Na wyspie znajduje się dużo restauracji, sklepików i zbudowanych we włoskim stylu hoteli. Uliczki są wąskie, a domy bardzo podobne do siebie. Na wzgórze wyspy można dostać się kolejką lub taksówką, pieszo bym nie radziła, gdyż jest duża różnica wzniesień.

kamieniste zejście do morza

"Główne atrakcje turystyczne:

Koralowa Grota z niewielką kolonią czerwonych koralowców widocznych na jej ścianach, tuż poniżej lustra wody. Jest to jedna z nielicznych kolonii występujących na Morzu Tyrreńskim

Kartuzja San Giacomo

Willa Jovis-  jedna z dwunastu willi cesarza Tyberiusza zbudowanych na Capri. Została usytuowana na szczycie Monte Tiberio

Willa Damecuta – największa z willi Tyberiusza zbudowanych na Capri. Znajduje się w południowo-zachodniej części wyspy. Do jej zabudowy należała Lazurowa Grota zamieniona w świątynię poświęconą nimfom. Do naszych czasów zachowały się fragmenty Rotundy mieszczącej pomieszczenia dowództwa floty rzymskiej i Loggi będącej długą aleją spacerową, z licznymi eksedrami z widokami na morze.

kościół i pustelnia Cetrella, na zboczu góry Solaro. Pierwsze zapiski o istnieniu kościół w tym miejscu pochodzą z 1400 r. Rozbudowany został w XVII wieku (dobudowano zakrystię i dzwonnicę). Kościół jest budynkiem dwunawowym przykrytych sklepieniem krzyżowym. Każda z naw kończy się ołtarzem. Obok zbudowane zostały cele zakonników."

dom na Capri

Mnie ta wyspa zaczarowała, groty i lazur wody na długo zostaną w mojej pamięci. Jedyny minus wyspy to wąska kamienista plaża - ale to w końcu plaża Capri a nie piaszczyste wybrzeże Rimini na które podróżują wszyscy :)

Na wyspie czuć spokój i radość życia mieszkańców, a drinki przy głównej ulicy w małej knajpce smakują tak dobrze, że chciałabym tam zagościć na dłużej i rozkoszować się tą błoga chwilą nic nie robienia w otoczeniu tak magicznej przyrody i lazuru Morza Tyrreńskiego.


Tekst i zdjęcia: P. Just

Źródło zabytków Capri:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Capri

górzysty krajobraz

 

lazur Morza Tyreńskiego

 

Błękitna Grota - przepływając pod nią należy pocałować ukochaną osobę

 

Środek Błękitnej Groty

 Na statku

 Statek turystyczny dzięki któremu można dopłynąć do grot

wąska plaża

na promenadzie

powrót promem do Neapolu

CAPRI - TO JEST TO!

I LIKE IT!